یک مطلب غیر رسمی: درد و دل مدیر عامل یکتاوب با مشتریان!

همیشه سعی کردیم همه چیز رو رسمی پیش ببریم. اما گاهی با زبان عامیانه بهتر میشه بعضی مسایل رو مطرح کرد.

از اول راه اندازی یکتاوب، همیشه دغدغه خاطرمون این بوده که کارها به صورت درست و صحیح انجام بشن. اصلا به همین خاطر این شرکت رو تاسیس کردیم. می دونید که قبل از راه اندازی یکتاوب تقریبا هیچ سیستمی که بتونه مقالات رو بگیره، داوری کنه و همه کارها رو آنلاین انجام بده تو کشور ما نبوده. الان هم تو بحث پرداخت هزینه و ارایه صورتحساب، صدور کارت و گواهی داوری و گواهی پذیرش مقاله و ... از همه خودکار تره. همیشه فکرمون این بوده که وقتی می شه کاری رو با هزینه کم و با سرعت بالا انجام داد دیگه نباید دستی اونو انجام داد. (البته ما همیشه در حال توسعه هستیم و خودمون رو کامل نمی دونیم)
نکته مهمش اینه که به نظر ما انجام کار با روش درست از خود انجام کار مهم تره. چون اگه روش کار یا فرآیند انجام کار درست نشه می تونه مشکل ایجاد کنه.

از چند سال پیش، یک رویه ای تو شرکت ایجاد کردیم که مکاتبات و ارتباطات با مشتری ها منظم بشن. یک راهنمای ساده هم روی سایت گذاشتیم و دعوت کردیم با لبخند بخونید و با مهربانی پاسخ بدید:
راهنمای برقراری ارتباط با یکتاوب
برای همه الزامات این راهنما هم دلیل داریم. وقتی نشانی صفحه یا سایت تو ایمیل نباشه یا موضوع ایمیل درست و مرتبط نباشه، سردرگمی و اشتباه زیاد میشه. وقتی هم فردی که تماس می گیره آشنا نباشه می تونه امنیت سایت رو به خطر بندازه. به این فکر کنید که ما گاهی روزانه تا 200 ایمیل رو پاسخ می دیم. پس اگه چند نفر موضوع ایمیل رو بذارن "درخواست" با هم اشتباه میشن.

اما شاید بعضی ها باورشون نشه که ارسال این راهنما به بعضی افراد باعث واکنش های شدید در حد دعوا و قطع ارتباط با شرکت شده. خیلی پیش اومده که ایمیلی دریافت کنیم که موضوع و نشانی سایت نداشته باشه، ارسال کننده اش هم ناشناس باشه و درخواست رمز عبور هم کرده باشه. طبیعیه که ما اول باید به این فکر کنیم که این فرد هکره و می خواد از این روش سایت رو هک کنه. اما وقتی این موضوع رو تو ایمیل یادآوری می کنیم که لطفا این راهنما رو بخونید زنگ می زنن و شاکی می شن و توی جلسات هم میشینن و یکتاوب رو زیر سوال می برن. اطرافیانشون هم تایید می کنن که بله، یکتاوب خیلی بی ادبه که جواب شما رو نداده! خیلی بی شعوره این یکتاوب!

گاهی هم یک کاری از ما می خوان که انجامش فعلا ممکن نیست یا هزینه بر و وقت گیره. اما وقتی جواب می دیم که فعلا نمی تونیم این کار رو انجام بدیم یا انجام این کار هزینه لازم داره، باز هم بهشون بر می خوره و داستانی میشه برای خودش. گاهی اینقدر توجیه گرفتن این هزینه ها برامون سخت میشه که به این نتیجه رسدیم کلا کار رو انجام بدیم کمتر وقتمون رو می گیره:
اختیاری شدن پرداخت هزینه خدمات جانبی شرکت!

همیشه به این فکر می کنم که حیف این همه وقت و انرژی که به جای کار مفید، صرف حل این مسایل میشه. کاش همه خودشون رعایت می کردن. یا لااقل بعد از تذکرات ما ناراحت نمیشدن و همراهی می کردن. امر به معروف و انتقاد سازنده مگه چیزی غیر از اینه. چرا باید به یه استاد دانشگاه بر بخوره که بهش بگیم لطفا ایمیل رو صحیح بفرستید تا نظم کارها حفظ بشه؟! کاش اینقدر هر چی می شنیدیم یا می خوندیم رو بد برداشت نمی کردیم. کاهش ذهنیت هامون مثبت بود. کاش برای پیشرفت تو کارها با هم همکاری و همراهی می کردیم. کاش ... (یاد شعر "با چشم ها" ی شاملو افتادم)

فکر می کنم بعضی ها یکبار هم تو کل عمرشون انتقادی رو قبول نکردن. یکبار هم عذر خواهی نکردن. کاش این همه به مقام و دانشمون ننازیم و فکر نکنیم اگه ما رییس سازمان هستیم یا پول می دیم پس باید هر چی ما می خوایم (حتی اگه اشتباه باشه) انجام بشه. چقدر زیباست رفتار بعضی افراد که در عین مقام و دانش و قدرت، با همه با متانت و فروتنی برخورد می کنن.

قصد ما از این تذکرات این نیست که بگیم ما همه چی رو بلدیم و شما هیچی بلد نیستید. هدفمون هم زیر سوال بردن همه نیست. قصدمون اینه که همه کارها منظم و درست انجام بشن. یکتاوب خودشو بی نقص نمی دونه و همیشه در حال تلاش برای اصلاح و توسعه و پیشرفته. خیلی وقت ها کاربرا به ما تذکر می دن و ما هم یا توضیح می دیم یا عذرخواهی می کنیم و سعی می کنیم خودمونو اصلاح کنیم.

خیلی مسایل تو کشور ما غلط جا افتادن و باید درست بشن. یکیش انتقاد پذیر نبودن ماست. مثل همین قضیه رانندگی که پلیس چند ساله قضیه رو خیلی جدی تر گرفته. اما هنوزم اگه جلومونو بگیرن و به خاطر نبستن کمربند ایمنی بهمون تذکر بدن به جای تشکر ناراحت می شیم.

موضوع ایمیل درست فرستادن هم مثل راهنما زدن موقع پیچیدن می مونه. خیلی ها وقتی حتی ماشینی پشت سرشون نیست موقع پیچیدن راهنما می زنن. شاید یه عده ای اینها رو مسخره کنن. اما کارشون منطقیه. می گن ما همیشه کار درست رو انجام می دیم تا بهش عادت کنیم.

یک مساله که سال پیش خیلی وقتمون رو گرفت هک شدن چند سرور سازمانی بود. هر چی از یکسال پیش ایمیل و نامه فرستادیم که آقا سرورتون اشکال امنیتی داره باید بروز بشه، بعضی دانشگاه ها اصلا واکنشی نشون ندادن و حتی فرمی که برای بروزرسانی سرور فرستادیم رو جواب ندادن. اما وقتی سرورشون هک شد اولین کاری که کردن این بود که یکتاوب رو متهم کنن.

ببخشید که سرتونو درد آوردیم.  راستی نظر شما چیه؟ به نظرتون میشه یک فعالیت اجتماعی برای انتقادپذیری یا انجام کار درست با روش درست یا حتی فرهنگ و اخلاق حرفه ای دانشگاهی راه انداخت؟ اصلا این کار مفیده و جواب می ده؟ نظراتونو بفرستید و اگه خواستید اطلاع بدید زیر همین مطلب منتشر بشه.

جا داره از اون دسته از مشتریها که تو این سال ها برای ایجاد نظم و انظباط توی کارها ما رو همراهی کردن ( و خیلی وقت ها از ما سبقت گرفتن!) تشکر کنیم.